Pogrom Żydów w Kolbuszowej

We wczorajszych (13.08) Super Nowościach ukazała się publikacja autorstwa Arkadiusza Bednarczyka pt. „Feralny Jarmark w Kolbuszowej”. Tekst opowiada o pogromie Żydów w naszym miasteczku w 1919 r. Trzeba jednak pamiętać, że w tym czasie do takich rozruchów dochodziło w wielu miejscach – głównie z powodów ekonomicznych. Oto fragmenty artykułu:

„6 maja 1919 r. w Kolbuszowej odbywał się targ. Do miasteczka – jak zwykle przy takich okazjach – ściągali masowo mieszkańcy okolic. Byli wśród nich także chłopi z okolicznych wsi uzbrojeni w broń austriacką, pamiętającą jeszcze czasy minionej epoki, a także pałki, łomy, żerdzie…

Szubienica przy wjeździe do Kolbuszowej

Przybyłe oddziały wojska próbowały nie dopuścić ludzi do miasta. Wywiązała się walka. Poległo dwóch żołnierzy i jeden żandarm. Zabito trzech chłopów. Rozjuszeni wieśniacy jednak wciąż nacierali.

Ruszyli na żydowskie domostwa i sklepy, skąd kradli towary, pościel, wyciągali przestraszonych ludzi. Wdzierali się do szynków, gdzie raczyli się okowitą, dodając sobie animuszu, a potem odjeżdżali wyładowanymi furmankami. Doszło do strzelaniny, a nawet gwałtów na żydowskich kobietach.

Słyszano jak wołali: „Dzisiaj bijemy Żydów, jutro panów, pojutrze mieszczan”. Na Rynku przy końcu dnia leżały trupy ośmiu lub dziewięciu zabitych i około stu rannych Żydów. Część z nich schroniła się na kirkucie. W sumie chłopi obrabowali 350 Żydów z ponad 400 mieszkających w miasteczku.

Starosta kolbuszowski musiał wezwać posiłki z Rzeszowa i z Krakowa. Przybyli nazajutrz żołnierze  odbierali zagrabione majątki. Na łące przy wjeździe do Kolbuszowej ustawiono szubienicę, na której powieszono jednego z awanturników. Innych sprawców rozbojów wcielono karnie do wojska”.