Joanna Zioło otrzyma tytuł „Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Kolbuszowa”. Stanie się tak na wniosek Regionalnego Towarzystwo Kultury im. Juliana Macieja Goslara w Kolbuszowej. Pani Joanna to wieloletnia nauczycielka języka francuskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Kolbuszowej, a także przewodnicząca gminnej komisji d.s. współpracy z zagranicą.
Joanna Zioło z domu Biernat urodziła się 25 sierpnia 1931 r. w Paryżu w rodzinie polskich emigrantów. W marcu 1939 r. z mamą i młodszym bratem przyjechała do Wielowsi – rodzinnej miejscowości swoich rodziców. Czasy II wojny światowej oraz okres powojenny spowodowały, że jej rodzina połączyła się dopiero w 1958 r. po przyjeździe ojca do Polski. Pani Joanna ukończyła szkołę podstawową w Wielowsi, następnie w tajnym nauczaniu – gimnazjum. Maturę zdała w liceum w Tarnobrzegu.
Studiowała filologię romańską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1955 r. wyszła za mąż za lekarza Bolesława Zioło, który rok później rozpoczął pracę w Szpitalu Powiatowym w Kolbuszowej.
W 1958 r. pani Joanna została nauczycielką języka francuskiego w miejscowym LO. Pracowała tam do przejścia na emeryturę w 1989 r. Nadal jednak była zaangażowała się w pracę społeczną. Została wybrana radną I kadencji w odrodzonym samorządzie miejskim. Z jej inicjatywy powołano komisję d.s. współpracy z zagranicą. Kierowała nią w latach 1990-2015. Była m.in. promotorem nawiązania współpracy z bretońskim miasteczkiem Ploërmel. Do dziś jest honorowym prezesem tego ciała.
czy piszacy sprawdzil ze ta pani pedagod i swietna nauczyciel nie jest profesorem ?
W tym przypadku to nie jest tytuł naukowy. Zwyczajowo nazywa się tak pedagogów, których darzy się szacunkiem. Czy komentujący tego nie wie?
Stosunkowo dawno temu :), kiedy do LO na fali lekko wyczuwalnego powiewu wolności wkroczył kolejny język do wyboru, Pani profesor raczyła kierować do nas, tych którzy wybrali język zachodnich sąsiadów, opinię, że po niemiecku to można mówić do koni :). No i jak się chciało odebrać dziennik (!), to trzeba było przynajmniej przywitać się po francusku. Bonsoir Madamme Professeur 🙂
Pasja do swojego przedmiotu, wymowa francuska, którą Pani nabyła jeszcze w Paryżu.
Takich ludzi mało teraz.