Parafianie z Hadykówki po raz kolejny stworzyli zapierający dech w piersiach dywan z żywych kwiatów przed Sanktuarium Przemienienia Pańskiego. To nie tylko wizualne arcydzieło, ale również głęboko zakorzeniona w lokalnej tradycji forma wyrazu wiary i wspólnoty.
W Boże Ciało wierni z Hadykówki nie tylko uczestniczą w procesji, ale także aktywnie tworzą jej najpiękniejszy element. Chodzi o kilkunastometrowy dywan z kwiatów i ziół, który zdobi przestrzeń przed ołtarzem polowym w Cmolasie.
Duchowość zaklęta w kwiatach
To dzieło powstaje społecznie, z ogromnym zaangażowaniem lokalnej społeczności, zwłaszcza kobiet, które z niezwykłą precyzją i pasją układają kolorowe wzory z tysięcy płatków.
Materiały pochodzą głównie z przydomowych ogródków oraz okolicznych łąk i pól.
Każdy rok przynosi nowy projekt – niepowtarzalny, pełen symboliki i duchowego przesłania. Dzięki temu dywan nigdy nie jest taki sam. To, co pozostaje niezmienne, to zachwyt, jaki wzbudza – zarówno wśród parafian, jak i przyjezdnych.
Tegoroczna kompozycja – jak zawsze – jest dopracowana w każdym szczególe i emanuje majestatycznym pięknem, podkreślając uroczysty charakter święta. Bez dwóch zdań to jedno z najpiękniejszych dzieł ludowej pobożności, które można zobaczyć w Polsce w tym okresie.
Procesja Bożego Ciała
Boże Ciało to święto o tradycji, sięgającej XIII wieku. Liczba ołtarzy symbolizuje czterech ewangelistów: Marka, Jana, Łukasza i Mateusza.
Podczas procesji czytane są fragmenty Pisma Św., a dzieci sypią kwiaty pod stopy kapłana niosącego Najświętszy Sakrament. Wszystko to tworzy atmosferę duchowego przeżycia i wspólnoty.
Magiczny „dywan” z Hadykówki
To, co wyróżnia dywan z Cmolasu, to nie tylko jego piękno, ale i to, co za nim stoi – wspólna praca, bezinteresowne zaangażowanie i głęboka wiara. To przykład, jak silna może być lokalna tradycja i jak pięknie może się ona wyrażać.
Dzięki mieszkańcom Hadykówki Cmolas zyskał jedną z najbardziej wyjątkowych i malowniczych atrakcji liturgicznych w Polsce. Dywan z kwiatów nie tylko przyciąga wzrok, ale także skłania do refleksji i zachwytu nad tym, jak wiara może łączyć ludzi i inspirować do tworzenia piękna.